Festiwal w Cannes 2024: Podsumowanie
Zakończyła się 77. edycja Festiwalu w Cannes. To były niezwykle intensywne i obfite w filmowe doświadczenia dni. Przeżyliśmy wiele chwil zachwytu i uniesienia, czasem rozczarowania i wewnętrznego zmęczenia. Lazurowe Wybrzeże opuściliśmy jednak spełnieni oraz szczęśliwi, wiedząc, że po raz kolejny mogliśmy spełnić nasze marzenia, które motywowały oraz nadal motywują przy tworzeniu Immersji.
Anora zdobywcą Złotej Palmy na festiwalu w Cannes 2024!
Złotą Palmę i tym samym główną nagrodę w Cannes zdobyła Anora Seana Bakera. Film dystrybuowany przez NEON, który piąty raz z rzędu zdobył główną nagrodę w Cannes, rozkochał w sobie publiczność, z miejsca stając się faworytem do głównych nagród. Jak pisaliśmy w naszej recenzji: Anora to kolejny świetny film Seana Bakera, który z każdą kolejną produkcją utwierdza nas w przekonaniu, że jest jednym z najlepszych amerykańskich reżyserów kina niezależnego. Jego najnowsze dzieło to z jednej strony tematyka, którą porusza od zawsze i wiele elementów, które działały już w The Florida Project czy Red Rocket. Z drugiej zaś próba pójścia w trochę innym kierunku, a w efekcie film, który wyróżnia się na tle pozostałej filmografii twórcy.
Nagrodę Grand Prix zdobył film All We Imagine As Light, który raczej pozostawił nas w niesmaku oraz przekonaniu, że film Kapadi to nieudolna próba zarysowaniu głębszego tematu, fundując ostatecznie pusty przekrój życia osób w Mumbaju. Nagrodę Jury zdobyła z kolei Emilia Pérez w reżyserii Jacquesa Audiarda, która do tego wyjedzie z Cannes z nagrodą za najlepszą aktorkę, gdzie w rezultacie… cztery aktorki otrzymały wyróżnienie. Jak pisaliśmy w relacji: Jacques Audiard po raz kolejny zaskakuje, łącząc sensacyjną historię o kartelach z pełnokrwistym musicalem. Emilia Pérez to powiew świeżości w kinie, z jednej strony poruszająca realny problem zaginięć w Meksyku, z drugiej naszpikowany wpadającymi w ucho piosenkami z pomysłową choreografią. Chociaż w drugim akcie ma problemy z tempem, a niektóre wątki powinny być bardziej zgłębione, film ogląda się świetnie, a soundtracku, kiedy tylko pojawi się w sieci, będę słuchał godzinami.
Nagrodę za rolę pierwszoplanową otrzymał Jesse Plemons za występ w Rodzajach życzliwości (nasza recenzja), dla którego jest to pierwsze wyróżnienie za występ na pierwszym planie. Nagroda za reżyserię wpadła w ręce Miguela Gomesa za film Grand Tour, który już w lipcu festiwal Nowe Horyzonty pokaże na swoim wydarzeniu. Statuetka za scenariusz niespodziewanie, ale jednocześnie zasłużenie trafiła do Coralie Fargeat za film The Substance, który w naszym gridzie został najlepiej ocenianym filmem festiwalu. O filmie pisaliśmy tak: Wymuszane kanony piękna, dążenie do niemożliwych do spełnienia standardów i szalona metafora operacji plastycznych. The Substance to prawdziwy popis reżyserskich umiejętności Coralie Fargeat i nowy klasyk body horroru. Dawno nie mieliśmy w kinie tak fantastycznego gore, z jednej strony obrzydliwego, przy którym widz ma ochotę odwracać wzrok od ekranu, z drugiej też zabawnego i celowo kiczowatego.
Pełne zestawienie ocen z konkursu głównego znajdziecie poniżej:
Immersja w Cannes — podsumowanie
W ramach naszego wyjazdu codziennie pojawiały się na stronie tekstowe relacje, które streszczały opinie naszych redaktorów z danego dnia festiwalu. Wszystkie relacje znajdziecie w tagu Cannes 2024. To tam znajdziecie opinie na temat filmów, które na razie nie doczekały się od nas recenzji.
Nasze recenzje z Cannes 2024 (lista będzie aktualizowana w najbliższym czasie)
- Zburzyć czwartą, piątą i szóstą ścianę – recenzja filmu „The Second Act”
- Za blisko słońca – recenzja filmu „Megalopolis”
- How Deep Is Your Love? – recenzja filmu „Rodzaje życzliwości”
- Amerykański Kopciuszek – recenzja filmu „Anora”
Ponadto na naszym kanale YouTube pojawiła się również wideorecenzja filmu Furiosa: Saga Mad Max
Codziennie również na Instagrama oraz TikToka wrzucaliśmy krótkie shorty z naszymi wrażeniami z większości filmów.
Festiwal od zaplecza, czyli immersyjne vlogi
Regularnie na naszym kanale YouTube pojawiały się również vlogi z festiwalu w Cannes, które w luźnej oraz lifestylowej formie pokazały Wam życie w Cannes od zaplecza. Nasze życie, zmagania z codziennością festiwalu, trudy wstawania, ale również chwile piękne oraz niezapomniane jak premiery filmów. Vlogi były tworzone z myślą o Was i o tym, abyście z Waszych domów mogli, chociaż na chwilę, poczuć klimat festiwalu. (Prawie) wszystkie odcinki są dostępne na kanale YouTube. Oczywiście zachęcamy do tego, aby zacząć od pierwszego z nich, jeśli jeszcze nie zagłębiliście się w nasze przygody.
Immersyjnie na Styk — canneśkie studio w pełnej okazałości!
W ramach tegorocznej edycji powtórzyliśmy również nasz projekt sprzed roku, realizując studio dyskusyjne z gośćmi. W tym roku stworzyliśmy 8 odcinków, w tym jeden wprowadzający oraz drugi będący transmisją na żywo z gali rozdania nagród. Z tego miejsca chcielibyśmy jeszcze raz podziękować naszym gościom, którzy się zgodzili na występ i dyskusję w ramach naszego studia. Naszymi gośćmi byli kolejno:
- Mateusz Rot (Watching Closely)
- Daria Sienkiewicz (Filmweb, Ekrany, Pełna Sala)
- Marcin Prymas (Pełna Sala)
- Marcin Pieńkowski (dyrektor festiwalu Nowe Horyzonty)
- Maciej Niedźwiedzki (film.org.pl)
- Jakub Armata (Mastercard Camera Off, KINO)
Wspólnie dziękujemy Wam, drogim czytelnikom i widzom, za Wasze zaangażowanie oraz wsparcie w ramach realizacji tak ogromnego przedsięwzięcia. Podobnie jak rok temu wizytę w Cannes wspólnie oceniamy jako udaną, która nie dość, że obfitowała w znakomite pozycje, ale również ponownie nauczyła nas wielu rzeczy pod kątem naszej codziennej pracy. Miejmy nadzieję, że za rok ponownie zagościmy na francuskiej ziemi i będziemy mogli dla Was po raz trzeci z rzędu realizować najlepszy polski kontent z festiwalu, w jeszcze lepszej oraz profesjonalnej odsłonie. Tymczasem my zaczynamy powoli ładować baterie na kolejny przystanek — Nowe Horyzonty, gdzie przed Wami czeka prawdziwe święto kina, które z dumą możemy promować.
